Widowisko przybliża obrzęd mieszczański z XIX wieku pożegnania rzemieślników biłgorajskich - sitarzy, którzy ze swoimi wyrobami, tj. sitami i przetakami, wyruszali na handel do odległych krajów. Pożegnanie sitarzy było momentem szczególnym dla społeczności miasteczka, bowiem zapowiadało długą nieobecność mężów, ojców i braci. Akcja widowiska rozpoczyna się przy Zagrodzie Sitarskiej, gdzie sitarze i reszta domowników pakują sita oraz inne bagaże na wozy. Gdy wszystko gotowe pod Zagrodę podjeżdżają załadowane wozy z sitarzami z południowej części Biłgoraja i wszyscy domownicy oraz widzowie wyruszają w kierunku figury św. Jana, gdzie nastąpi oficjalne i huczne pożegnanie sitarzy przez całą społeczność miasta.

W tegorocznej inscenizacji czynnie uczestniczyli Burmistrz Miasta Janusz Rosłan oraz Starosta Biłgorajski Marian Tokarski. Widowisko oglądali także mieszkańcy Ziemi Biłgorajskiej., Wśród gości znaleźli się goszczący w Biłgoraju przedstawiciele zaprzyjaźnionych miast partnerski oraz europoseł Lena Kolarska - Bobińska, przedstawiciele Zarządu Województwa Lubelskiego w osobach wicemarszałków Jacka Sobczak, Krzysztof Grabczuk i Tomasz Pękalski. Obecni byli także przedstawiciele polskiego Parlamentu.

Widowisko składało się z dwu części. Akcja pierwszej części rozpoczęła się w zagrodzie sitarza, którego rodzina przygotowywała do podróży, żegnała wraz ze znajomymi i następnie uczestniczyła w korowodzie zmierzającym do figury św. Jana, na ogólne pożegnanie. Drugą częścią widowiska była rekonstrukcja dawnego biłgorajskiego targu. Na kilkudziesięciu straganach ustawionych przed magistratem, kupcy handlują towarami, artykułami spożywczymi czy wyrobami rękodzieła.

Widowisko zrealizowane zostało przez Fundację Kresy 2000 Dom Służebny Polskiej Sztuce Słowa Muzyki i Obrazu w Nadrzeczu k/Biłgoraja i Biłgorajskie Centrum Kultury, przy współpracy z Urzędem Miasta Biłgoraja, Starostwa Powiatowego w Biłgoraju i wielu innych instytucji i osób. Spektakl przygotowany został według pomysłu i inscenizacji Stefana Szmidta.

Scenariusz widowiska stanowiły sceny i etiudy teatralne odtworzone z dawnych zapisów, szczególnie prac Kolberga i przekazów miejscowych, opracowane przez regionalistkę biłgorajską Annę Iskrę, ukazujące zwyczaj, obrzęd i zachowanie sitarzy, szczególnie w chwili przygotowania ich do wyjazdu z Biłgoraja. Istotnym elementem scenariusza był dawny język, zawierający gwarowe określenia sitarzy. Scenografia oparta była, w większości, na wykorzystaniu autentycznych rekwizytów - domowych sprzętów, mebli, strojów i sit, których pokaz wykonawstwa urządzono na podwórzu domostwa sitarza. Do widowiska wykorzystano, zachowaną do dziś zagrodę sitarską, stanowiącą obiekt muzealny. Dokonano adaptacji ulic Biłgoraja, olbrzymimi planszami płóciennymi przedstawiającymi dawne domy i chałupy sitarskie, które jednocześnie zasłaniały współczesne budownictwo nie adekwatne do treści widowiska. Część akcji zwaną "Targ" zlokalizowano na placu przed Urzędem Miasta.

Realizacja spektaklu odbyła się przez zaangażowanie aktorów ze Stowarzyszenia Teatr i Muzyka z Biłgoraja, Chóru Męskiego "ECHO", zespołów ludowych śpiewaczych i obrzędowych z Rudy Solskiej, Bukowej i Aleksandrowa - okolicznych wsi biłgorajskich, jak też orkiestr dętych z okolic Biłgoraja, oraz wielu osób z miasta i pobliskich wsi. W spektaklu udział wzięło wielu rolników z własnymi zaprzęgami - furmankami i bryczkami, dziś już historycznymi lub zrekonstruowanymi wg dawnych wzorów oraz jeźdźcy konni.

/bilgoraj.com.pl/